Menù principale

“Ccussì mi rricordu a lli tiempi mia” di Emanuele Castrignanò scritto da redazione Mesagnesera

“Ccussì mi rricordu a lli tiempi mia” di Emanuele Castrignanò
scritto da redazione Mesagnesera

Cu quant’anzia si spittava la Bbifana,
sia ca vinìa ti fešta, sia ti uttisciana:
nna vecchia brutta, rrunchiata e rripizzata,
pi ttuttu l’annu nni l’èrumu sunnata.

Nna bella lettra s’usava cu nci scrivi,
ccussì li circavi cuddu ca vulivi.
E ndi la mmucaumu, fessi, minchialiri,
ca ti notti šcindia t’intr’a llu fucaliri.

Si ppindia nnu quazettu šcilabbratu,
sott’a llu fucaliri ncora nfumicatu,
ci sà truvavi cce ieri sà ccircatu,
scrivendu c’hera tuttu mmiritatu.

Li uecchi, quedda notti, iu no chiutia,
vulia lla spittava, vulia lla vitia
com’era essiri šta sorta ti Bbifana:
li scarpi rutti, la scopa e nna suttana?

Comu purtava li cosi mpacchittati
pi lli vagnuni ca l’erunu circati ?
Mentri mi fissava, quera no vvinia,
e iu, ntantu, a llu suennu mi nni scia.

Mpapagghiatu, cce ccosa no vvitia,
rricali, cosi tuci, intra casa mia:
fucili e ppištoli ca sparaunu,
štrumenti musicali ca sunaunu.

Comu rimbanbitu, tuttu mi uardava
priava Crištu cu nno mmi ddiscitava.
E lla matina, cce pienzi ca truvava?
To’ muštazzueli cu ddo’ ncartiddati,

to’ fichi cu lli menduli ccucchiati,
marangi, nuci e friseddi šcilippati.
Pi ddimuštrari ca era la Bbifàna:
nna tromba ca era višta ddo Franciosu,

nna bbella trottula cu lla sunagliera
ca l’era višta lu giurnu ti la fera.
Toppu li prim’anni, manu manu ca crišcìa,
no giocattuli, ma cciò ca nci vulia:

to’ quazetti, quaterni e ccoloretti,
non era tiempu ti šciuechi o ti trumbetti.
L’era capitu, lu tiempu lu nsignava,
ca cce circavi, ncununu lu ccattava.

Era la mamma e lla cinta ca štringia
cu tti ccuntenta cu ccuddu ca putia.
Propria nnu giurnu ti fešta e ddi litizzia,
pi ttanti era già nn’attu t’ingiuštizzia.

Già ti tannu, la vita ti signava,
e šciuticavi pi ccuddu ca ti tava.
Ci piensi bbuenu, la Bbifana ddo scia:
ddo no nc’era nienti o ddo cuddu ca tinia?

Ddo si firmava, šcindia e po’ lassava,
a llu bbisuegnu o ddo no nci nni štava?
Šti cunti, šti culacchi lassamincili tiri
a lli piccinni c’ancora hann’a ccapiri.

Ci ncununu moni mi ddummanda:
“Ci è lla Bbifana”? Rispošta no nni tau.
Vogghiu mmi rricordu, cuddu ca mi sunnàu!

Loading